قوانین تورفتگی در پایتون: اهمیت و کاربرد
تورفتگی (Indentation) در پایتون نه‌تنها برای خوانایی کد، بلکه به‌عنوان بخشی از سینتکس اجباری زبان محسوب می‌شود. برخلاف بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی که از آکولاد یا کلمات کلیدی برای تعریف بلوک‌ها استفاده می‌کنند، پایتون به‌طور انحصاری از تورفتگی برای این منظور بهره می‌برد.
تورفتگی نادرست می‌تواند منجر به خطاهای IndentationError یا رفتار غیرمنتظره برنامه شود.
اصول پایه تورفتگی
- فاصله‌ها یا تب‌ها: می‌توانید از فاصله (Space) یا تب (Tab) استفاده کنید، اما ترکیب آن‌ها در یک پروژه ممنوع است.
- سطح تورفتگی: هر بلوک جدید معمولاً 4 فاصله به داخل منتقل می‌شود.
- یکپارچگی: تمام خطوط یک بلوک باید تورفتگی یکسان داشته باشند.
| نمونه صحیح |
نمونه نادرست |
if x > 5:
print("بزرگتر است")
print("پایان شرط")
|
if x > 5:
print("بزرگتر است")
print("پایان شرط")
|
کاربردهای پیشرفته
تورفتگی در ساختارهای پیچیده‌تر پایتون نیز نقش کلیدی دارد:
- تعریف توابع و کلاس‌ها
- حلقه‌های تو در تو (Nested Loops)
- مدیریت context با دستور
with
- تعریف بلوک‌های try/except
برای مثال‌های بیشتر می‌توانید اینجا را چک کنید تا نمونه‌های عملی از تورفتگی در سناریوهای مختلف را مشاهده نمایید.
بهترین روش‌ها
توصیه‌های حیاتی:
- همیشه از 4 فاصله به‌جای تب استفاده کنید (PEP 8)
- در ویرایشگر کد، نمایش کاراکترهای نامرئی را فعال نمایید
- از ابزارهای فرمت‌دهنده خودکار مانند autopep8 استفاده کنید
تورفتگی مناسب نه‌تنها از خطاهای سینتکسی جلوگیری می‌کند، بلکه باعث افزایش خوانایی و قابلیت نگهداری کد در پروژه‌های تیمی می‌شود. این ویژگی پایتون، برنامه‌نویسان را ملزم می‌کند ساختار کد را به‌صورت منظم و استاندارد رعایت کنند.
